- bietibar
- прил. ненадёжный, неблагонад ёжный, не заслуживающий доверия. Bietibar adam ненадёжный человек
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bietibar — sif. <fars. bi. . . və ər. etibar> Etibarsız. Bietibar adam. – <Rüstəm bəy:> Məhərrəm, sənin axırın niyə belə bietibar oldu? N. V.. Elmsiz şeir əsası yox divar kimi olur və əsassız divar qayətdə bietibar olur. F. K … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ismətsiz — sif. İsmətini itirmiş, namussuz, abırsız, həyasız, şərəfsiz, üzündə pərdə olmayan. . . Mənim sözüm budur ki, ümumiyyətlə, heç bir millətin barəsində demək olmaz ki, filan millətin övrətləri bietibar və ismətsizdir. Mol. Nəsr … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti